Gdy zapada decyzja o wysłaniu dziecka do przedszkola, często zastanawiamy się, czy zrobiliśmy wszystko, by dobrze go przygotować do czekających go przeżyć. Warto już wcześniej popracować nad niektórymi umiejętnościami jak radzenie sobie z samoobsługą (jedzenie, ubieranie, mycie, korzystanie z ubikacji itp.), zabawa z rówieśnikami, zgłaszanie swoich potrzeb. Dobrze jest, aby dziecko wiedziało, że to, co Pani mówi, zwracając się do całej grupy dzieci, dotyczy także jego.

Aby pomóc dziecku w pierwszych trudnych dniach pobytu w przedszkolu

Rodzicu:

    • Dziecko wcześniej powinno widzieć przedszkole
    • Dziecko powinno z rodzicami dokonać zakupów do przedszkola.
    • Jeżeli do tej pory dziecko nie rozstawało się z rodzicami powinna być zostawione u dziadków lub znajomych na kilka godzin, gdyż w przeciwnym razie przedszkole będzie mu się kojarzyło z pierwszym rozstaniem.
    • Ubranie dziecka musi być wygodne i nie może sprawiać kłopotów.
    • Ciesz się razem z dzieckiem, że następnego dnia idzie do przedszkola.
    • Nie obiecuj dziecku nagrody za to, że pójdzie do przedszkola.
    • Ciesz się cały ranek, że Twój trzylatek idzie do przedszkola.
    • Nie dokarmiaj dziecka przed śniadaniem, zjedzony przez niego w całości  posiłek, będzie powodem do radości i pochwał w grupie rówieśników. Decyzji dotyczących jedzenia nie powinno się podejmować za dziecko.
    • Pozwól zabrać swojemu trzylatkowi z domu ulubioną przytulankę, maskotkę, lub zabawkę.
    • Pomóż dziecku rozebrać się, zwróć uwagę na jego ubranie i gdzie je zostawisz.
    • By dziecko nie czuło się bezradnie – zachęcaj do samodzielności.
    • Przestrzegaj godziny przyprowadzania dziecka do przedszkola (śniadanie), bo smutno będzie mu siedzieć samemu przy stoliku.
    • Pożegnanie w szatni powinno być krótkie: uśmiech-buziak i pa-pa.
    • Jeżeli bardzo chcesz to do sali wejdź tylko na chwileczkę oszczędzisz żalu i smutku innym dzieciom.
    • Nie zabieraj dzieci do domu kiedy płacze przy rozstaniu, gdy raz ulegniesz będzie coraz trudniej. Twój Maluszek łzami wymusi kolejny powrót do domu.
    • Jeżeli rozstanie z mamą jest bardzo bolesne trzylatek powinien do przedszkola przez pierwsze dni przychodzić z tatą.
    • Witaj swoje dziecko z uśmiechem, możesz mu podarować drobny prezencik mówiąc pozytywnie brzmiące zdanie: Teraz możemy iść do domu.
    • Nie wymagaj od dziecka by od razu pokochało cały personel.
    • Kontroluj się co mówisz obecności dziecka na temat sytuacji dotyczącej pobytu w przedszkolu.
    • Ewentualne pytania do nauczycielki kieruj na koniec pobytu dziecka w danym dniu.
    • Nie wywołuj dodatkowego stresu wymuszając na dziecku by po przyjściu do domu natychmiast opowiadało o przedszkolu. Samo zacznie opowiadać w odpowiednim momencie.

Pamiętajmy, że opinie i uwagi nauczycielek, zwłaszcza te trudne przez Was do zaakceptowania, nie są wynikiem negatywnego stosunku do dziecka, ale głównie wynikają z troski o Waszą pociechę, na którą jako rodzice patrzymy zawsze przez różowe okulary. Należy pamiętać, że przedszkole jest Waszym partnerem we właściwym kształtowaniu osobowości Waszego dziecka. Wiedza i umiejętności zdobyte w przedszkolu powinny być utrwalane i pogłębiane w domu. Szczególnie powinniście popracować nad tą sferą umiejętności, która dziecku stwarza wyraźne problemy. Potrzebne jest tutaj długofalowe, systematyczne zaangażowania ze strony rodziców.

Pobyt w przedszkolu jest tylko jednym z etapów w życiu dziecka. Należy zdać sobie sprawę z tego, że nie będzie on przebiegał całkiem gładko i przyjemnie. Warto jednak dołożyć wszelkich starań, aby potencjalne trudności były drobne, nie urosły do rangi problemu i nie przyćmiły tego wspaniałego okresu w życiu człowieka, jakim jest tzw. wiek przedszkolny, wspominany zwykle, jako jeden z najradośniejszych okresów naszego życia.

A przedszkole w trudnych dla dzieci chwilach przestrzega zasad:

    • nigdy nie wyrywa dziecka z objęć rodziców;
    • umożliwianie rodzicom krótkiego pobytu w sali przedszkolnej;
    • umożliwianie wcześniejszego zabierania dzieci do domu;
    • uwzględniania indywidualne potrzeby dzieci posiadania swoich ulubionych zabawek, poduszeczek, przebywania ze starszym rodzeństwem;
    • uwzględniania indywidualnych nawyków żywieniowych dzieci;
    • indywidualna nauka korzystania z łazienki;
    • wykorzystanie aktywnych metod pracy.

Efektem takiego postępowania będzie szybsze i łagodniejsze zaaklimatyzowanie się dzieci w przedszkolu oraz wzbudzenie zaufania do pracowników przedszkola.

 

Dodaj komentarz